Experiment Google bubble veranderen

Google bubble

Afgelopen maanden voerde ik een digitaal experiment uit, waar ik vragen over kreeg en waar ik vandaag antwoord op probeer te geven. Ik heb op een onderwerp gezocht, die buiten mijn huidige patroon ligt. Mijn gewoonlijke onderwerpen zijn natuurlijk onderwijs en digitale geletterdheid, soms over mijn hobby’s of voor mijn nieuwe huis. Maar nu zocht ik iets nieuws. En zo veranderde mijn Google bubble. Een klein tipje van de sluier? Je digitale profiel is van invloed op informatie dat je voorgeschoteld krijgt.

Aanleiding

Ik speel vaak met de gedachte: Wat is het doel van onderwijs en de plek van Digitale Geletterdheid daarin. Logisch, want in mijn opleidingsgroepen discussieer ik graag over dit onderwerp. De conclusie is vaak dat de digitale wereld meer invloed op ons leven heeft dan dat we willen geloven. En dat de digitale wereld ook niet buiten de muren van een school gehouden kan worden.

Ik heb de overtuiging dat je iedere kind digitale vaardigheden bij moet brengen net als leren fietsen. Digitale vaardigheden, die je leert hoe je technisch een device kan bedienen is het eerste stapje. Het tweede stapje is de ‘verkeersregels’ van het internet. We noemden dat vroeger Netiquette. En ten slotte is het derde stapje inzicht krijgen en ‘verkeerssituaties’ inschatten.

In mijn opleidingsgroepen krijg ik ook vaak de opmerking, dat leerlingen dat uit zichzelf wel leren. Nou, dat is een grote mythe, die Paul Kirschner ontkracht. Als de evolutie ons in eeuwen heel langzaam veranderd heeft, hoe zou het dan kunnen dat we in een paar decennia digitaal hebben leren denken. En zelfs dat digitaal denken aangeboren is! Het digitaal denken leren leerlingen van anderen. Dat kunnen hun ouders of docenten zijn, maar meestal leren ze het van leeftijdsgenoten. Dat is al een belangrijke tip voor je lessen Mediawijsheid. Wanneer je zorgt voor een open gespreksruimte om situaties te bespreken zullen alle deelnemers (leerlingen en docenten) van elkaar kunnen leren.

De link naar Digitale Geletterdheid

Onder de noemer Informatievaardigheden van Digitale geletterdheid gaan we ervan uit dat leerlingen zoekstrategieën ontwikkelen. Mijn ervaring is dat leren vinden een kunst is voor leerlingen en zeker via een en hetzelfde IP-adres van een school. Zo krijg je op school andere resultaten via Google, dan wanneer je thuis informatie opzoekt.

Probeer maar eens uit met de hoogte van de Eiffeltoren opzoeken. Wat is nou de werkelijke hoogte? Ik vind 300m, 313m, 324m, 330m en zelfs 333m. En wanneer er een bepaalde site veelvuldig vanaf een IP-adres wordt aangeklikt ontstaat er een Google bubble. Je zult volgende keren deze site dan ook hoger in het Google lijstje zien verschijnen.

Er bestaat ook een Google bubble op basis van je browser. Zowel Chrome als Edge laat je tegenwoordig inloggen, waardoor je surfgedrag aan je account worden gekoppeld. Hierdoor ontstaat er een digitaal profiel. En omdat het gemakkelijk is om ingelogd te blijven, is je surfgedrag het nieuwe goud voor de techreuzen. En je moet weten dat bv. YouTube natuurlijk ook van moederbedrijf Google is en bv. LinkedIn van Microsoft is. Zo ontstaan er bij surfgedrag allerlei nieuwe lijntjes naar informatie en ook van platform naar platform. En de algoritmes gaan je op allerlei plekken aanbevelingen doen. De NOS deed daar in verkiezingstijd oa onderzoek naar en noemt dat echoen.

Het is eenvoudig om je eigen ‘filterbubbel’ op YouTube te maken. Wie politieke video’s op YouTube kijkt, krijgt meteen meer video’s van die partijen op zijn voorpagina. Bovendien bedenken de slimme algoritmes van het videoplatform welke gerelateerde video’s nog meer bij je passen, gebaseerd op je kijkgedrag, concludeert de NOS na gezamenlijk onderzoek met Pointer en De Groene Amsterdammer.

https://nos.nl/collectie/13860/artikel/2371591-het-internet-als-echokamer-politieke-filterbubbel-is-op-youtube-snel-gemaakt

Wat je zou moeten leren is, een digitaal bewustzijn. Bezoek je een webshop via je ingelogde browser of kies je ervoor om ‘incognito‘ te surfen. Wat er gebeurt als je incognito browst? Chrome en ook Edge slaat je browsergeschiedenis, cookies en sitegegevens of op formulieren opgegeven informatie niet op. Of surf je helemaal met een andere browser zoals Brave en zoek je naar informatie via DuckDuckGo.

Mijn nieuwe Google bubble

Mijn experiment begint bij toeval, toen ik de tip kreeg om de Netflix docu ‘Cowspiritacy’ te kijken. Een docu over onze ecologische footprint. Ik google eerst even of ik de spelling goed heb en zoek daarna op Netflix de film. Mijn digitale profiel is al veranderd.

Een tweede lijntje voor mijn Google algoritme is de hoogleraar Jan Rotmans, die ik al jaren volg. In 2012 zag ik hem voor het eerst spreken over zijn vak transitiekunde en de aankomende omslag in het onderwijs. Ik ben hem gaan volgen via Twitter. Vlak voor de Covid-crisis adviseert hij de overheid en de bouwsector en hij schrijft daarna een boek ‘Omarm de chaos’. Daarin vertelt hij voor allerlei verschillende sectoren welke veranderingen er aankomen. Naast advies voor het onderwijs geeft hij ook toekomstperspectieven van o.a. klimaatverandering en de bouw. Hij schets dmv een futuristisch afbeelding hoe Nederland aan de slag zouden moeten om het woningprobleem aan te pakken nu de zeespiegel stijgt. Ik vind dat interessant en zoek wat meer info en stuit op Youtube video’s. (Hahaha, heb je ook als eerste gekeken waar jouw woonplaats ligt en of je natte voeten gaat krijgen?!)

Als derde lijntje volg ik via andere social media ‘innovatieve ontwikkelingen’. Dat vind ik belangrijk om soms wat meer duiding te geven aan mijn opleidingsgroepen als ik de invloed van techniek wil duiden. Techniek zorgt er namelijk voor dat onze productieprocessen steeds efficienter worden. Maar ook welke beroepen er nodig zijn en nu al verdwijnen door onze digitale technologie. Zo kwam ik via Tegenlicht op afleveringen over nieuwe energiebronnen en modern boeren met drones. Ondertussen heb ik in december gekozen voor een elektrische auto ipv diesel en ik heb me verdiept in zonnepanelen. Dit is natuurlijk een bijzonder lijntje wat me steeds meer drijft naar het label van ecologisch activisme. Want wat gebeurt er op mijn tijdlijn van social media (Facebook, Twitter en zelfs LinkedIn!)? Ik krijg steeds meer aanbevolen post en artikelen.

En na het zoeken naar de Netflix-docu volgen er steeds weer nieuwe artikelen van voorstanders en tegenstanders van de klimaatcrisis. Van informatieve artikelen tot geretweette meningen en van experts en deskundigen tot innovatieve landbouwprojecten, zelfs bij mij in de buurt. Ik zei het al, de algoritmes worden aan het werk gezet en zorgen steeds weer tot nieuwe info. Dus bedenk daarbij dat algoritmes altijd prikkelender zullen zijn dan de vorige. Dat zie je zowel bij social media als YouTube als bij Netflix. Door regelmatig posts, tweets en artikelen te liken en te delen voed je het algoritme.
Mijn digitale profiel is in een paar maanden danig veranderd. Sterker nog, anderen hebben een andere indruk van me gekregen. Maar ik ben geen eco-nerd, ik heb geen mening over boeren en ik ben geen activist. Maar ik wil me wel graag goed laten informeren om mijn eigen visie op de toekomst te bepalen, zodat ik in de scholen het gesprek kan voeren, waarom we leerlingen digitaal vaardiger moeten maken.

Tot slot

Om deze redenen heb ik nu mijn social media even op een laag pitje gezet en wat ik post zal ik volledig op eigen titel doen. Ik zal eens kijken of ik mijn algoritme weer tot rust kan krijgen. Conclusie van dit digitaal experiment: Je digitale profiel is van invloed op informatie dat je voorgeschoteld krijgt. Daarom vind ik het belangrijk dat leerlingen in een veilige omgeving leren hoe de wereld in elkaar steekt en dat ze op basis van deze kennis de verkregen info verwerken en checken. Zonder kennis heb je geen kapstokje als referentiekader. Dit is onder andere een reden dat gefundeerd onderwijs verder gaat dan Rekenen, Taal en Spelling.

Wat wil jij later worden?

Iedere opa, oma, juf of meester heeft je ooit weleens gevraagd naar je toekomstplannen. Vaak worden er standaardantwoorden als brandweerman of piloot gegeven. Of het beroep van je vader of je moeder. Maar nooit hoor je iets als Costumer Succes Manager of Business Development Manager…

Waar wij in Nederland ons drukmaken over je status van je werk, leerde ik deze zomervakantie in de Portugese Algarve hoe je ook anders tegen de waarden van het leven aan kan kijken. Daar later meer over.

Ik heb vroeger ook lang vastgehouden aan mijn pilotendroom tot ik een brilletje kreeg. Daarmee kon je niet vliegen werd me verteld. In klas 6 vroeg mijn meester ook een keer naar onze toekomstplannen. Omdat ik eigenlijk altijd aan het tekenen was, antwoordde ik reclametekenaar. Dat leek me wel humoristisch en je zou er ook nog geld mee kunnen verdienen. Tijdens mijn middelbare schooltijd heb ik heel veel zitten te tekenen en illustreren (ook tijdens saaie lessen). Natuurlijk koos ik het vak Tekenen / Kunstgeschiedenis, waarbij ik veel meer mijn eigen stijl ging ontdekken. Het illustreren ging nog wel even door, zelfs toen ik een heel andere opleiding was gaan doen.

Maar hoe zit het tegenwoordig bij onze leerlingen en hun toekomstbeeld? Ik vind het wel interessant welke rolmodellen kinderen aanhouden ten opzichte van onze generatie. Wij hadden zonder internet alleen maar de televisie- en popmuziekcultuur. Zij maken via allerlei social mediakanalen met veel meer rolmodellen kennis. Dus onze leerlingen antwoorden op de vraag van oma of juf sneller met: Ik word influencer, make-up artist, gamer etc.

Heeft onze nieuwe technologie ons dan nu zover gebracht dat er een verschil ontstaat tussen een vak leren en werk doen om geld te verdienen? 


Rutger Bregman (Gratis geld voor iedereen) legt uit dat we als mensheid eeuwen lang een droombeeld / utopie hadden van het hoogst haalbare en dat was Luilekkerland. Daar waar de pannenkoeken aan de bomen groeien, de ganzen gebraden uit de lucht vallen en tijd in overvloed is. In de naoorlogse jaren zie je de economische groei zo enorm stijgen dat we wel kunnen concluderen dat we Luilekkerland hebben bereikt. Kijk maar om je heen, consumeren staat centraal in ons leven. Of je nu goedkoop, zoet, vet, zout voedsel kan kopen op iedere hoek van de straat of dat je spullen koopt die je niet nodig hebt, maar wel je goede gevoel bevredigt. Ons Luilekkerland is compleet!

Lees verder “Wat wil jij later worden?”

Deze week het onderwijs in het nieuws

In één week na de drieluik vallen me deze artikelen me op. Over transitie, anders denken, nieuwe balans. En dat in breed maatschappelijke visie en naar smalle visie op onderwijs. Ook de nieuwe minister van onderwijs en wetenschap wordt beëdigd en onderwijsland reageert enthousiast.

Het Parool schrijft in https://www.parool.nl/columns-opinie/opinie-neem-afscheid-van-fixatie-op-groei-dat-is-nodig-voor-klimaatdoelen~bcc25161/

Duurzame culturele agenda

…Om de voordelen van zo’n nieuwe cultuur voor het voetlicht te brengen spelen opiniemakers of influencers, de media en politici een belangrijke rol. Zij hebben de macht om de culturele agenda te bepalen. Ook in het onderwijs liggen mogelijkheden om een duurzamer cultuur vorm te geven. Te vaak nog gaat het huidige (economische) onderwijs uit van een oneindige groei van energie- en materialenverbruik. Maar dit onderwijs sluit niet aan bij de werkelijkheid: we hebben onze planetaire grenzen overschreden en we moeten weer op rechtvaardige wijze terug in balans met de aarde. Het onderwijs kan de creativiteit van leerlingen stimuleren om mee te denken over hoe een ontgroeiende samenleving eruitziet. Hoe kunnen we meer met minder? Meer kwaliteit, meer deeleconomie en meer lokaal…

En de Volkskrant schrijft met chocoladeletters:

Laten we het anders gaan doen op school en minder focussen op prestatie. Corona heeft er ingehakt bij leerlingen in het voortgezet onderwijs. Laat het rigide idee van onderwijsachterstand los en help jongeren zich weer te ontplooien.

Bron: https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-laten-we-het-anders-gaan-doen-op-school-en-minder-focussen-op-prestatie~b3274384/?utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=copylink

…Waarom houden we vast aan het idee dat er ‘achterstanden’ zijn die ingehaald moeten worden? Waarom zouden we niet een andere weg inslaan? Leerlingen zijn niet alleen op school om te leren, maar ook om te ontdekken wie ze zijn en waar hun talenten liggen. Leren en je ontwikkelen lukt vooral als je goed in je vel zit en je verbonden voelt met je omgeving. De focus op leerachterstanden is ongezond en drukt leerlingen in het nauw… ..Laten we in de school ruimte gaan bieden. Ik denk aan alle praktijklokalen voor sport, muziek, kunsten en ambachten. Maar ook voor yoga, mindfulness en het delen van ervaringen met elkaar. We maken weer verbinding. De manier waarop wij de afgelopen twee jaar zijn omgegaan met de coronapandemie legt de rigiditeit van ons onderwijssysteem en onze nauwe focus op ‘presteren’ genadeloos bloot. Laten we het anders gaan doen…

En mag ik jullie voorstellen aan onze nieuwe minister Robbert Dijkgraaf! Dit is wat ik al een week tegen allerlei groepen deelnemers van Bootcamps en opleidingen Digitale Geletterdheid zeg en dan zitten ze me met grote ogen aan te kijken. Ze weten niet wie hij is, wat hij is en hoe hij denkt over onderwijs. Dus dan deze video waarin deze hoogleraar uitlegt wat leerlingen en studenten naast rekenen, taal en spelling nodig hebben om te kunnen leven.

Deze kijk op toekomstgericht onderwijs geeft hoop dat er een andere weg ingeslagen gaat worden. Dat hier sprake zal zijn van de metafoor van een groot vrachtschip die van koers gaat veranderen is wel duidelijk. Langzaam aan, maar gestaag!

Drieluik over de digitale sprong, met hakken over de sloot 3/3

In deel 3 van de drieluik zal ik mijn ideeën uitlichten over zeg maar mijn oproep tot meer creativiteit en innovatie in het onderwijs.

Want is de digitale sprong nu echt gemaakt door iedereen? Of wordt de sloot toch elk jaar weer breder? Na 20 jaar digitalisering in het onderwijs springen we nog steeds met de hakken over de sloot. Er is wel progressie, maar de technologische ontwikkeling gaat gewoon sneller. Opnieuw staan de meest flexibele leerkrachten die de digitale sprong gemaakt hebben aan de overkant van de sloot te glimlachen. En die anderen? Staan zij nog aan de overkant? Doen ze poging om eerder kennis in praktijk te brengen? En komen ze met hakken over de sloot of halen ze een paar natte voeten.

Als we alle uitdagingen terugbrengen naar de cirkel van invloed, dan zouden leerkrachten moeten gaan nadenken over hun werkvormen. Welke zijn effectief en van welke zouden we afscheid kunnen nemen? Welke kleine stappen kun je nemen om met digitale middelen meerwaarde aan je onderwijs toe te voegen?

In de komende jaren zie ik 3 thema’s, die kunnen leiden tot verbetering van het huidige onderwijs. En het kan de kanteling van het huidige systeem zijn, waardoor leerlingen meer van bewust en autonoom leren en voorbereid worden op hun toekomstige samenleving.

1. Digitale geletterdheid is de motor

2. Blended Learning is gelijk aan overal en levenslang leren.

3. Techniek als complete leerschool

1. Digitale geletterdheid is de motor

Dat er een curriculum verandering nodig is, daar zijn ze het in onderwijsland al jaren over eens. Sinds 2018 heeft SLO de leerlijnen van Digitale Geletterdheid als bouwsteen uitgewerkt en zijn er scholen al mee aan de slag gegaan. De meeste scholen benaderen deze leerlijnen als kerndoelen terwijl het nog aanbodsdoelen zijn. Natuurlijk zou ik ook graag willen dat DG een meer verplicht karakter krijgt. Zodra er geen verplichting is, dan kiezen mensen voor de makkelijkste weg.

Zodra je Digitale Geletterdheid anders benaderd dan precies de leerlijnen volgen, aanbieden, toetsen en afvinken, dan zal Digitale Geletterdheid als een motor gaan werken. Zo wordt DG geen vak zoals je Rekenen, Taal en Spelling geeft, maar integreer je het in heel de schooldag. Dat is een veel organischere manier om met digitale middelen meerwaarde aan je lessen te geven. Zoals iedereen weet is er een verschil tussen kennis en informatie. Leerkrachten zorgen voor een veilige, rijke leeromgeving waar leerlingen in staat zijn om kennis op te doen. Die kennis is nodig om informatie via digitale wegen te kunnen zoeken en te beoordelen. Dus kennisoverdracht door een leerkracht blijft een centrale plek behouden. Toch zal de rol van de leerkracht meer gaan verplaatsen van leraar centraal naar leren centraal.

Een succesvolle werkvorm die ik het Montessori-, Jenaplan- en IPC-onderwijs zie, is het werken vanuit Onderzoekend en Ontwerpend leren. Je stelt een prikkelende vraag aan je leerlingen, waarmee ze volgens op een gestructureerde manier oplossingen bedenken en gaan onderzoeken en uitwerken. Zo kunnen leerlingen in de praktijk toepassen wat hun mate van taligheid en rekenkundigheid is. Je kunt opdrachten natuurlijk prima analoog benaderen en het is ook mogelijk doelgericht leerlingen digitale middelen te laten inzetten. Een makkelijke start is de presentatievorm niet op te leggen, maar te laten kiezen door de leerling. Zo heb ik een groepje leerlingen de Waterkringloop in Scratch zien uitleggen! Of die keer dat je de werking van een sluis laat bewijzen en het groepje kiest om een Microbit met sensoren en motoren te gebruiken.

Model Onderzoekend en Ontwerpend leren

Deze werkvorm vereist een flexibele manier van denken. De leerkracht competenties die hierbij horen kun je opdelen in verschillende niveau’s. Om optimaal de werkvorm van Onderzoekend en Ontwerpend leren te kunnen uitvoeren, zal een leerkracht aan niveau 3 moeten beheersen, hieronder aangeduid met 3 sterren

Leerkrachtcompetenties Digitale Geletterdheid

Waardering: 1 uit 4.
  • Minimale basis: instrumentele, media- en informatievaardigheden. Deze basis zal ieder leerkracht van onderbouw tot bovenbouw moeten beheersen om les te kunnen geven aan leerlingen.

Waardering: 2 uit 4.
  • Leerlingen opleiden tot digitaal geletterde mensen. Dit kun je methodisch aanbieden of zonder methoden.

Waardering: 3 uit 4.
  • Pedagogisch en didactische inzet van digitale middelen. Zoals eerder gezegd kan een leerkracht bepalen wanneer een digitaal middel een meerwaarde heeft voor het leerproces.

Waardering: 4 uit 4.
  • Ontwerpen van ICT-rijke leerarrangementen. Je verrijkt je onderwijs door de intrinsieke motivatie te bespelen met o.a. Gamebased learning of Gamefication. Denk aan Minecraft Education Edition inzetten met complete educatieve challenges.

Blended learning is gelijk aan overal en een levenlang leren

Wanneer er een goede balans is tussen fysiek en digitaal onderwijs, kun je spreken van Blended learning.

Wat is Blended learning niet?! In de media werd de term hybride onderwijs gelanceerd, waarmee eigenlijk ‘onderwijs op afstand’ bedoeld werd. Tijdens onderwijs op afstand ging men lesgeven via een laptop en camera alsof je fysiek lesgeeft in de klas. Het gevolg was een online les, die aan alle kanten afbreuk doet aan hoe kinderen / mensen leren. Dat wordt dus niet bedoeld met blended learning.

Blended learning moet je zien als een mix van fysiek en digitaal leren. We kennen een onderscheid tussen synchroon en asynchroon lesgeven.

Tijdens het synchroon lesgeven is er een groep leerlingen fysiek in 1 ruimte aanwezig en ze krijgt van een leerkracht les en tegelijkertijd is er een groep leerlingen de les online aan het volgen. In de ideale situatie is er tijdens deze werkvorm gedacht aan juiste cameravoering en microfoongebruik om de les goed te kunnen volgen. Naast de zichtbaarheid en verstaanbaarheid is er bij de lesopbouw nagedacht over visuele ondersteuning bij de instructie. En tot slot is de werkvorm gevarieerd met interactie tussen leerlingen en leerkracht of klassenondersteuner en wordt de tijdspanne goed in de gaten gehouden. In deel 1 vertelde ik al over het grote verschil van lessen tussen mijn middelste en mijn jongste zoon. Wordt een of meer van de bovenstaande elementen niet goed uitgevoerd, dan is de effectiviteit van de les aanzienlijk lager, is uit onderzoek gebleken!

Wanneer je kiest voor asynchroon lesgeven, dan vergroot je daarmee je de mogelijkheden in werkvormen. Belangrijk bij asynchroon lesgeven is dat de leerling tijd-, plaats en device onafhankelijk kan leren. In de basis is het lesmateriaal altijd beschikbaar en er is ruimte en tijd gereserveerd voor interventies. In de praktijk dit lesconcept al met een paar aanpassingen te integreren.

Bron: Vernieuwenderwijs.nl

Heb je vorig jaar ook instructievideo’s of tutorials gemaakt? En wat als je deze opnieuw beschikbaar stelt aan je leerlingen? Kijk hier nog even waar een tutorial aan moet voldoen. De meest bekende werkvorm van Blended Learning is Flipping the Classroom. Lesmateriaal staat klaar op een digitaal platform zoals Google Classroom of Microsoft Teams. Dat kunnen tutorials, pdf, readers, websites, podcast etc. zijn. Tijdens de fysieke bijeenkomst is de verwerking en zijn interactiemomenten. En dit is pas 1 lesconcept. Op de website Vernieuwenderwijs wordt gesproken over verschillende activerende lesconcepten waar je zelf weer een mooie mix van kunt maken. En de bijbehorende werkvormen en leerstrategieën zijn ook legio. Tot slot kijk ook eens kritisch naar je toetsmoment. Wanneer je gaat werken met Blended Learning zul je steeds meer van summatief toetsen naar formatief toetsen gaan of zoals Dominique Sluijsmans het noemt ‘Confetti toets methode’.

Bron: Lerarencollectief

Waarom Blended Learning voor de toekomst voordelen zou kunnen hebben?

Zoals ik al eerder beschreef zit het onderwijs in zwaar weer met grote problemen als lerarentekort en een grote groep oudgedienden die met pensioen gaan. En dan ook nog een waarderingsprobleem wat weer leidt tot een imago probleem van het beroep. Afgelopen maanden ben ik regelmatig in gesprek gegaan met besturen, ICT-coaches en leerkrachten om deze problemen ter sprake te stellen. Deze denktanken kwamen met interessante oplossingen waarbij ICT als middel worden ingezet en goed onderwijs centraal staat.

  • Een verkorte lesweek. Wanneer je elke dag een andere klas naar huis stuurt met een waardevolle onderzoeksopdracht, die je op een digitaal platform aanbiedt, dan kun je met minder personeel werken.
  • Werkdruk verlagen. Je verdeelt je energie op een andere manier door gebruik te maken van turorials, summatief toetsen, andere werkvormen en leerstrategieën.
  • Persoonlijke begeleiding. Je krijgt een goed beeld van het ontwikkelproces door persoonlijke interventies te doen en de leerling aan de hand van (zelfgekozen) leerdoelen te begeleiden.
  • Learning on the job. Een mooie term voor de theorie aan de praktijk verbinden en handelend te leren. Een groot deel van de leerlingen zijn namelijk praktisch lerend (hoofd, hart en handen). En dit is meteen een mooi bruggetje naar het volgende thema.

Voordat ik dat ga doen, opper ik ook om eens Uberiaanser te gaan denken. Uberiaans is afgeleid van dat bedrijf Uber. Je weet wel het grootste taxibedrijf ter wereld. En wat heeft dit taxibedrijf namelijk niet? … Precies, TAXI’s! Wat als je onderwijs zo zou bekijken. Dan zou het onderwijs met minder stenen af kunnen. Je ziet nu al veel scholen sluiten of voor bewoning omgebouwd worden. Of juist met kwalitatief betere gebouwen afgestemd op de behoeften van NU!

En laten we de trend van natuurlijke speelpleinen doorzetten naar een zelfvoorzienend systeem. In Rotterdam-Zuid leren kinderen groenten telen in hun eigen tuin, wat ze tussen de middag op school eten. De school als gesloten eco-systeem.

Techniek als complete leerschool

Promo VPRO Tegenlicht | De Nieuwe Elite

Waar we in de vorige eeuw onze leerlingen opleidden voor een baan in de industriële maatschappij, is er de afgelopen 30 jaar een kentering gekomen en leiden we nu op voor een kennismaatschappij. Het effect is dat er een onbalans is veroorzaakt en er neergekeken wordt op praktisch beroepen. Maar hoe gaan we bijv. de energietransitie te lijf zonder technisch opgeleide mensen? We zullen op school meer geïnteresseerd moeten krijgen in techniek, digitalisering, robotica en kunstmatige intelligentie.

In enkele scholen bieden ze naast Plusklassen ook Klusklassen. Wat begint met kleine onderzoekjes met stroomkringen leidt tot geautomatiseerde microcontrollers gekoppeld aan sensoren. Andere besturen investeren in techlabs of zoeken samenwerking met een technische MBO met een techlab. Het MAAK-onderwijs zou een fundement in je onderwijs moeten zijn. Astrid Poot met haar site LekkerSamenKlooien vindt het belangrijk dat kinderen niet alleen consumenten zijn, maar leren dat ze de wereld zelf kunnen inrichten. Dat ze onafhankelijke producenten kunnen zijn.

Zo vindt ze ook dat ieder kind zo’n 50 gereedschappen voor haar of zijn 12e jaar moet hebben gebruikt.

In de leerlijnen van Digitale Geletterdheid wordt het onderdeel Computational Thinking genoemd oftewel leren denken als een computer. Dat betekent meer dan leren programmeren. Dat gezegd hebbende, zien we echter in Groot-Brittanië dat programmeren al sinds 2015 in hun curriculum is opgenomen en worden de lessen in het VO een aantal jaren gegeven. Het effect dat we nu na een aantal jaren zien, is de toename van studenten bij technische opleidingen.
Programmeren in de klas vind ik wel belangrijk, maar het is niet volledig! Denk ook eens aan al het gemak van kunstmatige intelligentie in je eigen omgeving. Dat zijn sensoren die kennis baseren op data. Als ik naar de Albert Heijn ga en gebruik maak van een scanner, dan krijg ik direct bonusaanbieding op basis van mijn veelgekochte producten. Tegenwoordig krijg ik ook direct bonuskaart recepten, waar ik alle producten tegen korting kan kopen. Handig?! Maar gemak betaal je met je privacy. Dit is een makkelijk voorbeeld om de belangrijke plek van tech in ons dagelijks leven uit te leggen. Dat is niet de toekomst, maar dat is NU!

Wat ga jij nu doen?

Ik roep tot slot nogmaals op tot meer creativiteit en innovatie in het onderwijs. En ik hou me vast aan de 25% onderwijsmensen, die eigenhandig de verandering in gaan zetten om het onderwijs te laten kantelen. Ben jij dat ook?

Doe jij het anders? Ben je gestart met een initiatief? Heb jij een ruime digitale sprong gemaakt? Dan kom ik graag met je in contact via meesterralph@gmail.com

Een drieluik over de digitale sprong, met hakken over de sloot 2/3

Na een periode van schoolsluitingen en heropeningen leek het erop dat de zomer van 2021 de mooiste ooit zou worden. En na de zomer werd het nieuwe schooljaar gestart. De schriften werden weer van een naam voorzien en de potloden stonden geslepen klaar!

Wat zouden de leerkrachten geleerd hebben van de digitale sprong en meegenomen hebben naar de nieuwe tijd? Ik zag dat de boeken weer uit de kast werden gehaald en dat eerder gebruikte educatieve software niet meer werd ingezet. Het zal toch niet waar zijn? Ging de fysieke school weer op oude voet verder…?

En dan volgen in november 2021 de berichten zich in een snel tempo op totdat de scholen zelfs vervroegd met kerstvakantie worden gestuurd. En de reactie in de scholen laat zich raden. Opnieuw staan de meest flexibele leerkrachten die de digitale sprong gemaakt hebben aan de overkant van de sloot te glimlachen. En die anderen? Staan zij nog aan de andere walkant? Doen ze poging om eerder kennis in praktijk te brengen? En komen ze met hakken over de sloot of halen ze een paar natte voeten.

Waarom vervallen we weer in onze oude patroon?

Als we Jan Rotmans vragen, waarom we in onze oude patroon vervallen, dan heeft hij een duidelijk antwoord. Misschien moet ik Jan Rotmans even bij je introduceren? Jan Rotmans is hoogleraar aan de Erasmusuniveriteit in Rotterdam. Hij geeft economie en sociologie, gespecialiseerd in transitiekunde. We hebben volgens hem geluk, want we leven in een tijd van verandering. Na het industriële tijdperk zitten we nu precies in de kantelperiode naar het digitale tijdperk. Dat betekent voor mensen loslaten van het oude en omarmen van het nieuwe. Uit zijn onderzoek blijkt dat mensen die vasthouden aan het oude en niet meebewegen in een kanteltijdperk, er niet beter van zijn geworden. We staan in deze tijd van chaos voor allerlei grote maatschappelijke crises (meervoud van crisis) die we gezamenlijk moeten oplossen.

Wanneer zijn we dan uit zo’n tijd van chaos? Wanneer 25% van de bevolking de vernieuwing omarmt en meebeweegt, zal de kanteling doorzetten.

Wie gaan die problemen voor ons oplossen? In deze tijd van individualisme en welvaart zal dat uit ons zelf moeten komen. Het is nog nooit bewezen dat de machthebbers of overheid de kanteling in hebben gezet. Het zijn de kleine burgerinitiatieven, die een beweging in gang zetten. We leven namelijk in een tijd met netwerken, die als zwermen bewegen. Ieder individu heeft zijn eigen talenten en kwaliteiten, waarmee je deel kan nemen aan een netwerk. En is de klus geklaard, dan zwerm je verder. Andersom werkt het ook. Denk aan een YouTuber, die een oproep doet aan zijn miljoenen volgers. Zo zorgde de groep TikTokkers ervoor dat een stadion half leeg was, tijdens de Trump’s promotietour. Ben jij ook iemand die er over nadenkt, hoe jouw onderwijs kan bijdragen aan de mindset van jouw leerlingen, onze toekomstige burgers?

Meer info: https://evolutiegids.nl/jan-rotmans/ en https://maatschapwij.nu/videoportret/jan-rotmans/

In deel 3 van dit drieluik zal ik dieper in gaan hoe het onderwijs zich opnieuw zou kunnen uitvinden.

Gelukkig zag ik afgelopen maanden ook bijv. bovenbouwklassen, die hun digitale platform Google Classroom of Microsoft Teams bleven inzetten voor weektaken. Dat scheelt een flinke stapel papier! Deze leerkrachten zien ook de kracht van hun eigenhandig gemaakte tutorials in. Dit materiaal stellen ze dan ook nu weer beschikbaar via het platform.

Naar mijn mening schreeuwt het onderwijs om verandering in de vorm van een wendbare mentaliteit en acceptatie van digitale middelen. Gelukkig kan de digitale sprong een fundament geven aan het onderwijs.

Welke verbindingen zie ik nu tussen de situatie van mijn zoons, leerlingen en die van leerkrachten (in deel 1)?

Ik zie een vorm van creativiteit en oplossingsgericht denken om toch het doel te bereiken. Die creativiteit is het fundament van de staat van doen. Zo kreeg mijn zoon niet de juiste kennisoverdracht vanuit zijn school en hij ging op zoek naar experts op YouTube. Zijn wereld wordt niet bepaald door gemeentegrenzen. Tutorials zijn de docenten met een pauzeknop en ze zijn bewezen een uiterst krachtig middel. Enkelvoudige verbale kennisoverdracht is minder effectief dan een combinatie van verbale en visuele overdracht, blijkt uit onderzoek.

Uit de rapporten van Kennisnet blijkt dat de kansenongelijkheid vergroot is door deze Coronatijd. Een serieuze uitdaging. Digitale gelijkheid vraagt om meer dan toegang tot digitale bronnen. Dit verlangt van het onderwijs ook meer instructies op digitale vaardigheden. Instructies? Ja, want je kunt er niet vanuit gaan dat jongeren ‘digital native’ zijn. Dat is volgens Paul Kirschner een hardnekkig mythe. Het menselijk brein evolueert namelijk niet snel!

En als derde haal ik graag Gert Biesta aan die de 3 doelen van het onderwijs beschreven heeft: Kwalificatie, Socialisatie, Persoonsvorming.

Heb je al eens afgevraagd waar jij in je onderwijs de prioriteit moet leggen? ? We zien in Nederland al jaren dat de aandacht van het systeem steeds meer op Kwalificatie is komen te liggen. Aan de andere kant zijn de doelen Persoonsvorming en Socialisatie voorwaardelijk om te leren te komen! En wat zagen we in de Coronatijd steeds meer bij de leerlingen? Leerlingen kwamen thuis tot rust en waren minder mate afgeleid. En ze gingen meer knutselen, schilderen en meer sporten en buitenspelen. Ze voelden de ruimte voor autonomie en eigenaarschap. Dit geeft te denken over wat leerlingen missen in het huidige onderwijssysteem. Als je dit zo hoort, naar welke kant zou je nu de balans van de drie doelen willen laten wijzen :-)?

Gelukkig zijn er initiatieven, zoals de Living Lab Junior van Avans Hogescholen in Breda. Wat begon met kritische vragen, waarom kinderen niet mogen meedenken over de toekomstige samenleving, is nu een beweging met kijk op de toekomst. En heb je gehoord over het Agora onderwijs, dat als een olievlek lijkt te verspreiden?

Of het initiatief van techlabs zoals van Hangar21 in Enschede, waar kinderen op een technische manier gaan nadenken over het oplossen van problemen. De technische oplossingen van de toekomst worden gecreëerd met de kinderlijke nieuwsgierigheid van vandaag, is hun slogan.

Ik vind het zelf belangrijk dat kinderen de logica van digitale middelen, sensoren en robitica leren. Vandaar dat ik alweer 5 jaar geleden onze Coderdojo in Ede startte en we hebben ondertussen een vaste club enthousiaste mentoren, die werkzaam in de IT, private-cloud, developer, netwerkbeheer en student HBO ICT zijn. Maandelijks verwelkomen we een grote groep enthousiaste kids!

En wat doe jij? Ben jij ook iemand die er over nadenkt, hoe jouw onderwijs kan bijdragen aan de mindset van jouw leerlingen, onze toekomstige burgers?

Lees in deel 3 hoe onderwijsland zou kunnen meebewegen om de problemen het hoofd te bieden en zich opnieuw zou kunnen uitvinden.